Hayatımızı değiştiren anlar vardır. O anlar sayesinde yaşam tarzımız değişir. Pek çok kimse bu anları tesadüf olarak değerlendirse de ben, ‘kalbe yapılan çağrı’ diyorum. Gitmemiz gereken rotaya girmemizi sağlayan mucizeler. Hissedip de gidebiliyorsak hayatımızın kaptanı olmak elimizde.
Çocukluktan beri denize sevdam, bugüne geldiğimde tüm sokakları birleştirip aynı yola çıkardı. Bu satırları bana yazdıran her türlü hava şartında çıkılan denizler var. Bunun ötesinde yokuş yukarı çıktığım yollar, yere çakıldığım zamanlar. Bazen sırtıma yediğim tekmeler. Günün sonunda hiçbir zaman vazgeçmediğim günler ve yıllar. Sonrasında uzatılan eller. Açılan kapılar. Tüm bunlar için bana sabretmeyi ve yeterince dayanabilirsem başarabileceğimi öğreten denize şükürler olsun.
Sizlerle denizi ve denize ait olan gerçek hikayelerini paylaşmaya geldim. Yeri gelecek yelken ve kürek sporunda yaşadıklarımı anlatacağım. Yeri gelecek dünyanın en zor sektörü olan denizcilikte yaşadıklarımı, bildiklerimi, gördüklerimi paylaşacağım. Ekonominin kalbi olan tersanelerde, gemilerde yaşanan üzüntüleri, sevinçleri, özlemleri. Sorunları ve bildiğimiz çözümleri, önerileri. Yaşamlar içinde yaşamları.
Yaşam her duyguyu tatmaksa, bu alanda hepsini birlikte yaşayacağız. Neşeyi, üzüntüyü, şefkati, acıyı. Acıların paylaşıldığında azaldığını bilerek. Şefkatin aynı zamanda sorumluluk almayı gerektirdiğini hatırlayarak. Her ne yaşanırsa yaşansın yine umuda sarılacağız. Umut etmekten vazgeçmeyeceğimiz bir son yazacağız birlikte.
Bu hikayeler tıpkı benim hikayemde olduğu gibi birilerinin yaşamına dokunacak. Bazen şifa olacak. Bazen de yeni aralanan bir kapı.
Deniz de aynı yaşam gibidir.
İnsan, en iyi kendini denizde tanır. Kim olduğunu görür. Sessiz kaldıklarını. İçinden gelen haykırışları. Gerçekten varoluşa inandığını ya da inanmadığını. İyilik, kötülüğün olmadığı yerse iyi yönlerini.
Kötülük, bilerek zarar verme ya da yapılana sessiz kalmayı da içine alıyorsa kötü taraflarını.
İnsan, kendini keşfetmeden ne başkasını sevebilir ne de hedeflerini doğru belirleyebilirsin. Kişinin kendi hayatına liderlik etmeyi öğrendiği yerdir deniz. Kimi zaman fırtınadan kimi zaman gecenin karanlığından kimi zaman da güneşin aydınlığından korkarsın denizde.
Deniz, insana kendini okumayı öğretir
Eğitim tabi ki çok önemli. Okuyup araştırırsın. Hocalarına danışırsın. Ve bilgiyi, bilgeliğe dönüştürme zamanın gelir. Öyle ya hayata geçirmediğin bilgi, bilgi midir? Nihayetinde bilginin korkuyu kovduğunu yaşarsın. Tüm bunların ötesinde kendini okumayı öğretir insana deniz. Duygularını yönetebildiğin kadar kendinin liderisin. Nasılım? Ne hissediyorum diye kendine soru sormayı, duygularını tanımayı ödediğin bedellerle gösterir o mavi dünya.
